Unicum: Forescate HO25-1 schrijft geschiedenis

Alhoewel het hockeyseizoen slechts 8 speelrondes onderweg is, hebben de mannen van Forescate Jong Heren 1 afgelopen zondag op heroïsche wijze de clubgeschiedenis van de inmiddels 61-jaar oude hockeyclub verreikt door het leveren van een unieke prestatie. Voor het eerst sinds de oprichting in 1962 is het een Jongseniorenteam gelukt om door te dringen tot ‘s lands allerhoogste niveau. Dankzij een 3-1 overwinning bij aartsrivaal Roomburg en puntverlies van naaste concurrent Victoria kan het kampioenschap en de daarbij gepaard gaande promotie de Voorschotenaren niet meer worden ontnomen.

Een bij elkaar geraapt, lichtelijk fanatiek, groepje pubers kon dankzij de oprichting van een nieuwe leeftijdscategorie binnen het hockey vijf jaar geleden een team beginnen met een gemiddelde leeftijd van ver onder de 20. In de krochten van het amateurhockey werden zij gekoppeld aan opponenten vaak ver buiten de eigen regio. In de achtertuin van omliggende boerderijen werd dan op een modderig kunstgrasveld de ene na de andere wedstrijd afgewerkt onder het toeziend oog van een handjevol ouders en een enkele voorbijganger die zijn of haar hond toevallig aan het uitlaten was. Ik kan u vertellen, het is geen pretje daar in de 4e klasse.

Langzamerhand werd de weg naar boven ingeslagen. De trainingen werden steeds drukker bezocht en ook het moreel onder de spelers kreeg een boost. Enkele tactische versterkingen werden aangetrokken waardoor de losse eilandjes door middel van bruggen aan elkaar werden verbonden. Waar het door leeftijdsrestricties in deze competitie gebruikelijk is dat er veel roulatie is binnen een team – te weten, er mogen maximaal 2 spelers ouder dan 25 staan ingeschreven – was dat voor dit team niet het geval. Door de jonge leeftijd van de spelers was het mogelijk om een hechte groep met vaste patronen te smeden.

Dit seizoen werd met veel bravoure gestart en de mannen wisten, onder leiding van coach Joost van der Ven en getraind door oud-tophockeyer Derk Jaap Engelen, de overwinningen aaneen te rijgen. De geoliede machine denderde hard door en wist zich onder soms lastige omstandigheden prima staande te houden. Veelal gefrustreerde tegenstanders dropen met de staart tussen de benen of juist hard blaffend af nadat de blauwe stoomwals voorbij was geraasd. Afgelopen zondag werd duidelijk dat de titel al 2 weken eerder dan gedacht voor het grijpen lag na onverwachts puntverlies van enige concurrent Victoria. Op een in sluierende mist gehuld veld werd opeens onze kampioenswedstrijd gespeeld.

Geprobeerd werd om de ergste zenuwen onder bedwang te houden, wat verrassend goed leek te lukken. Nadat Roomburg in de eerste helft op een kansenregen was getrakteerd en zelf niks in de pap te brokkelen had gehad, konden de kopjes thee onder het genot van een 3-0 voorsprong worden genuttigd. Daarna was het aftellen geblazen en keerde de spanning nog enigszins terug toen Roomburg uit een strafcorner de 3-1 wist binnen te slepen. Sprake van een echt slotoffensief was er echter niet, waardoor de scheidsrechter aan alle onzekerheid een eind maakte door af te fluiten.

Na de winterstop, waarin wij eerst de zaalcompetitie induiken en ons ook daar weer vol op het kampioenschap gaan storten, zijn de tegenstanders in de overgangsklasse gewaarschuwd. Alhoewel de tegenstand van een ander niveau zal zijn, kijken wij er met gemotiveerde blik naar uit om ons te meten met de allerbesten. Daarbij lonkt kwalificatie voor het NK aan het eind van de rit, iets waar geen van ons allen ooit heeft mogen staan of dichterbij is geweest dan nu. Met een duidelijk doel voor ogen kijken wij uit naar wat de toekomst ons zal brengen.

We houden u uiteraard periodiek op de hoogte via deze weg. Voor meer frequentere updates verwijs ik u graag door naar onze Instagrampagina (@forescateheren3). Maar ook bent u van harte welkom om ons in levenden lijve te zien spelen als we zondag 19 november onze laatste thuiswedstrijd spelen op ons hoofdveld, aanvang 12:45.

Tekst: LW